Leveraandoeningen komen relatief vaak voor bij honden en soms bij katten. De afgelopen jaren is er grote vooruitgang geboekt in het achterhalen van de oorzaken van leveraandoeningen en het verbeteren van de behandeling ervan. Deze pagina geeft u informatie over de problemen die het gevolg kunnen zijn van een slecht werkende lever en op welke wijze een speciaal dieet een belangrijk onderdeel van de behandeling kan uitmaken.

De lever

De lever is het belangrijkste stofwisselingsorgaan in het lichaam en heeft volgens de huidige opvatting op z'n minst 1500 verschillende functies. De lever speelt een centrale rol in de stofwisseling van zowel eiwitten, vetten en koolhydraten, als van een aantal vitaminen en mineralen.

Daarom kan een leverziekte leiden tot problemen met de stofwisseling en opslag van deze voedingsstoffen en met de omzetting en afbraak van hun, mogelijk schadelijke, bijproducten (ontgifting). De belangrijkste van deze schadelijke bijproducten (toxinen) is amoniak, dat geproduceerd wordt door bacteriën in de dikke darm uit de vertering van eiwitten, waarna het wordt opgenomen in het bloed en vervolgens ontgift door de lever. Ammoniak wordt ook geproduceerd door de lichaamscellen wanneer het dier niet alle benodigde voedingsstoffen uit z'n voeding kan halen en daarom zijn eigen lichaamsweefsels moet afbreken om in zijn voedingsbehoefte te voorzien.

Wanneer de lever niet goed meer werkt, vindt er onder meer onvoldoende ontgifting van ammoniak plaats, Bij een ernstige leveraandoening kunnen de niet onschadelijk gemaakte toxinen (met name ammoniak) via het bloed in de hersenen terechtkomen. Dit kan neurologische verschijnselen (dat zijn verschijnselen van bet zenuwstelsel) veroorzaken. Deze stoornis wordt hepatische encefalopathie genoemd. Hierbij optredende verschijnselen zijn onder andere toevallen, bevingen, overmatig speekselen en vreemd gedrag, zoals lange lijd met de kop tegen de muur staan.

De rol van de voeding bij de behandeling van leveraandoeningen

Het aanpassen van de voeding is vaak een heel belangrijk onderdeel van de behandeling van leveraandoeningen en kan de hoeveelheid benodigde, soms duurdere en mogelijk risicodragende medicijnen verminderen. Omdat de lever de helft van z'n totale bloedvoorziening aangebodene krijgt via de bloedvaten die door het darmkanaal lopen, kan aanpassing van de voeding een groot effect hebben op de hoeveelheid voedingsstoffen en toxinen waaraan de levercellen worden blootgesteld.

De voeding die u uw huisdier geeft, moet voldoende energie en voedingsstoffen bevatten om aan de behoefte van liet dier te voldoen. Ook moet het dieet zorgen voor herstel van de beschadigde levercellen, moet het de productie van toxinen verminderen en de opname van deze toxinen in de darm beperken.

Het dieet voor patiënten met een leveraandoening moet aan de volgende eigenschappen voldoen:

Eiwitten

Het eiwitgehalte in het dieet moet zorgvuldig zijn aangepast aan de speciale behoefte van het dier. Als het eiwitgehalte te hoog is, zal het lichaam teveel ammoniak produceren. Is het eiwitgehalte te laag, dan zal het dier z'n eigen lichaamseiwitten gaan afbreken, waarbij er ook ammoniak vrijkomt. Ook hebben de levercellen eiwitten nodig voor herstel,

De eiwitten in de voeding dienen van een goede kwaliteit te zijn (hoogwaardige eiwitten), omdat deze reeds verleend en opgenomen zijn in de dunne darm, voordat ze de bacteriën in de dikke darm bereiken en daarom zullen leiden tot een lagere ammoniakproductie.

Koolhydraten en vetten

Ook de koolhydraat- en vetgehaltes in het dieet moeten zorgvuldig worden aangepast, zodat ze goed verteerbare energiebronnen vormen. De lever zorgt ervoor dat er 24 uur per dag glucose (het eindproduct van de koolhydraatsplitsing) beschikbaar is voor het lichaam. Bij een leveraandoening is de koolhydraatstofwisseling verstoord en veel patiënten zijn daardoor niet in staat glucose efficiënt te gebruiken.

De opname van glucose kan verbeterd worden door het aanbod van glucose vanuit de darm naar de lever te vertragen. Dit kan door gebruik te maken van complexe koolhydraten, zoals zetmeel en vezels, in het dieet. Voedirigsvezels hebben meerdere nuttige functies voor patiënten met een leveraandoeriing. Ze remmen de productie van ammoniak door de bacteriën in de dikke darm en helpen bij de verwijdering van ammoniak en andere toxinen via de ontlasting.

Vitaminen en mineralen

Diëten voor leverpatiënten moeten extra hoeveelheden van de wateroplosbare vitaminen (B-complex en C) bevatten om de gestoorde aanmaak, verhoogde behoefte en toegenomen verliezen te compenseren. Zink is betrokken bij de ontgifting van ammoniak en een tekort hieraan komt vaak voor bij leverpatiënten. Extra zink in de voeding helpt hepatische encefalopathie te verminderen en beschermt de lever tegen overmatige opslag van koper (koperstapeling), wat kan leiden tot verdere beschadiging van de levercellen. Om die reden dient ook de hoeveelheid koper in het dieet verlaagd te worden.

De natrium(zout)opname moet worden beperkt, omdat een overdadige opname van zout de bij sommige leverziekten optredende ascitis (vochtophoping in de buikholte), kan verergeren.

De voeding van honden met een leveraandoening

Omdat de juiste balans van voedingstoffen zo belangrijk is bij de behandeling van een leveraandoening, kan uw dierenarts uw hond een speciale dieetvoeding voorschrijven, zoals het Hepatic Support dieet (zie laatste pagina), Het ideale dieet is energierijk, licht verteerbaar en bevat een matig eiwitgehalte. Complexe koolhydraten zorgen voor een vertraagde afgifte van glucose en de optimale balans tussen oplosbare en onoplosbare vezels in het dieet vermindert de opname van ammoniak. Het dieet moet tevens een verhoogd gehalte aan wateroplosbare vitaminen en zink bevatten en matige gehaltes aan zout en koper, Omdat leverpatiënten vaak een slechte eetlust hebben, moet een dieet niet alleen goed zijn voor de gezondheid, maar ook heel goed smaken.

Leveraandoeningen bij de kat

Leverziekten komen bij de kat niet zo vaak voor. Katten lijken minder problemen te hebben met de eiwitstofwisseling en minder gevoelig te zijn voor hepatische encefalopathie dan honden. Omdat katten echte vleeseters zijn en daardoor een hogere eiwitbehoefte hebben dan de hond, moet er goed op gelet worden dat het eiwitgehalte in het dieet niet te laag is. Uw dierenarts kan, afhankelijk van de aard van de leveraandoening, een speciale dieelvoeding voorschrijven, zoals het Sensitivity Control, het Renal Support of het Convalescence Support dieet (zie laatste pagina).

WALTHAM' Veterinary Diets

Hei Hepatic Support dieet is speciaal ontwikkeld ter onder steuning van de behandeling van leveraandoeningen bij de hond.

Eigenschappen

Het Hepatic Support dieet is een complete, uitgebalanceerde voeding, die langere tijd gegeven kan worden. De belangrijkste eigenschappen zijn:

• beperkt eiwitgehalte eiwitten van hoge kwaliteit

• matig beperkt vetgehalte

• gebruik van complexe koolhydraten (vezels en zetmeel) juiste hoeveelheid en soort voedingsvezels    (zowel oplosbare als onoplosbare vezels)

• verhoogd B-vitaminen gehalte

• verhoogd zinkgehalte

• beperkt kopergehalte

• matig beperkt zoutgehaite

• licht verteerbaar en zeer smakelijk

• verrijkt met antioxidanten (vitamine E en taurine)

Het Hepatic Support dieet is verkrijgbaar voor de hond in blik~ en droogvoeding.

Waarschuwing

Het Hepatic Support dieet is niet geschikt voor plippies er) drachtige of zogende teven.

WALTHAM® Veterinary Diets

Voor katten met een leveraandoening kan uw dierenarts, afhankelijk van de aard van de leveraandoening, een van de onderstaande dieetvoedingen voorschrijven:

Het Sensitivity Control dieet, wanneer een zeer licht verteerbare, hypo-allergene voeding noodzakelijk is, bijvoor beeld bij leverontsteking.

Het Renal Support dieet, wanneer een beperkt eiwitgehalte noodzakelijk is, bijvoorbeeld bij neurologische aandoeningen.

Het Convalescence Support (Instant) dieet, wanneer een energierijke, geconcentreerde voeding de voorkeur geniet, bijvoorbeeld bij leververvetting.

Waarschuwing

Het Renal Support dieet is niet geschikt voor kittens en drachtige of zogende poezen.

Voedingsadvies

Raadpleeg de desbetreffende verpakking voor de aanbevolen hoeveelheid voor uw huisdier. De totale dagelijkse hoe veelheid kan eventueel verdeeld worden over meerdere porties per dag. Geef geen andere voeding, tafelresten, snacks of tussendoortjes, tenzij uw dierenarts anders voorschrijft. Zorg dat er altijd schoon, vers drinkwater voor uw huisdier klaarstaat.

Antioxidanten

Alle WALTHAM®velerinaire diéten zijn verrijkt niet antioxidanten (vitamine E en taurine), die helpen het natuurlijke afweersysteem van honden en katten te versterken. Verschillende voedingsstoffen, zoals bepaalde vitaminen en mineralen die van nature voorkomen in voedingsmiddelen, kunnen een antioxidantenwerking hebben. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat antioxidanten zowel bij mens als dier een cruciale rol spelen bij het instandhouden van het natuurlijke afweermechanisme van het lichaam tegen de stress van alle dag. Zo beschermen antioxidanten de lichaamscellen bijvoorbeeld tegen het ouder worden en tegen verschillende aandoeningen.

De WALHAM®veterinaire diëten zijn volgens de laatste wetenschappelijke inzichten samengesteld door de dierenartsen en voedingsdeskundigen van WALTHAM®,