Inleiding

De anaalklieren zijn twee kleine geurkliertjes die in de sluitspier van de anus ingebed liggen.
De kliertjes zijn er nog wel en kunnen voor veel overlast zorgen door overvuld of ontstoken te raken.

Voorkomen

Anaalklier problemen zien we vaker bij bepaalde rassen optreden. Voorbeelden zijn Cocker Spaniels, Golden Retrievers, Pinschers, Duitse herders en Terriers.
Soms komen anaalklierproblemen ook bij de kat voor.

Klachten

Honden kunnen zelf niet bij hun anaalklieren. Als de kliertjes overvuld of ontstoken zijn gaan ze in de omgeving (rond de staart) zitten likken en bijten, soms tot bloedens toe. Ook het zogenaamde sleetje rijden is een poging van de hond om van de irritatie en jeuk af te komen. De hond schuift hierbij met z'n achterste plat over de grond, vaak met de achterpoten omhoog. Een ander probleem is het anaalklierabces (steenpuist). Hierbij is een ontsteking ontstaan in de anaalklier en is het kliertje gevuld met pus. Dit baant zich vervolgens een weg naar buiten toe. Als het abces nog niet doorgebroken is ziet u naast de anus een zeer pijnlijke zwelling, is het wel doorgebroken dan ziet u naast de anus een klein gaatje waar bloed en etter uitkomt.

Diagnose

Heeft uw hond of kat jeuk bij zijn staartwortel, rijdt hij sleetje of ziet u een vreemde zwelling bij zijn anus, dan is de kans groot dat er iets mis is met z'n anaalklieren en is een bezoek aan uw dierenarts aan te raden. Uw dierenarts zal eerst kijken of er misschien nog andere oorzaken zijn voor de klachten (lintwormen, vlooien) en vervolgens de anaalklieren van de hond bevoelen. Aangezien de kliertjes in de sluitspier zitten betekent dit dat hij de hond rectaal zal moeten onderzoeken. Met een vinger in de anus wordt de anaalklier opgezocht en indien nodig leeggedrukt. Dit is voor de hond onaangenaam, maar alleen bij een ontsteking echt pijnlijk. Het stinkt wel!!

Behandeling

In de meeste gevallen is het voldoende als uw dierenarts de kliertjes leegdrukt, maar in enkele gevallen is verdere behandeling noodzakelijk. Als de anaalklier ontstoken is, zal hij uw dier een penicilline kuur voorschrijven, eventueel aangevuld met medicijnen om de jeuk en irritatie de kop in te drukken. Anaalklierabcessen worden geopend en uitgespoeld, maar dit is meestal zo pijnlijk dat de hond een roesje krijgt. Ook hier wordt met penicilline nabehandeld om de ontsteking weg te krijgen. Bij sommige dieren helpt het leeg drukken van de kliertjes maar heel kort. Na enkele weken zijn ze weer vol en beginnen de problemen opnieuw. In deze gevallen is het verstandig om de klieren operatief weg te nemen, de hond is dan definitief van de problemen af.

Operatie

Zoals gezegd is het mogelijk om de klieren operatief te verwijderen. De hond wordt verdoofd, de haren om de anus worden weggeschoren en de anaalklieren leeggedrukt. De kliertjes worden gevuld met een kunsthars om ze tijdens de operatie makkelijker terug te vinden. Naast de anus wordt een klein sneetje gemaakt en de anaalklier wordt uit de sluitspier gepeld en verwijderd. Vervolgens wordt de wond gehecht. De andere klier wordt op dezelfde wijze behandeld. De sluitspier mag niet worden beschadigd, want dit kan leiden tot incontinentie (het niet meer op kunnen houden van ontlasting).

Samenvatting

Anaalklierproblemen komen vaak bij honden voor en soms bij katten.
Meestal is er sprake van jeuk in de buurt van de staart. De problemen zijn goed te behandelen, maar in hardnekkige gevallen kan een operatie de aangewezen weg zijn.