KENNELHOEST

Kennelhoest is een keel- en luchtpijpontsteking, met als belangrijkste verschijnsel: een droge schraaphoest, die door de eigenaar van een hond vaak wordt omschreven als 'alsof de hond een iets in zijn keel heeft'.
Vaak wordt daarmee ook wat slijm opgehoest, meestal gevolgd door kokhalzen, waarna het slijm ingeslikt of eruit gegooid wordt.
In het begin van de ziekte kan een hond ook iets slomer zijn, iets koorts hebben en minder eten.
Het hoesten gaat meestal in de loop van twee weken vanzelf over, maar er kunnen heel soms ook complicaties optreden zoals bronchitis of longontsteking. De keel- en luchtpijpontsteking kan ook chronisch worden en is dan moeilijk te genezen. Bij erg jonge dieren, oudere dieren of dieren die door een andere ziekte een verminderde weerstand hebben kan kennelhoest zich al in de beginfase door koorts en stoppen met eten en drinken tot een ernstig ziektebeeld ontwikkelen.

De oorzaak:

Van meer dan één virus is bekend dat het luchtwegontstekingen kan veroorzaken of de hond gevoeliger kan maken voor de belangrijkste bacterie die bij kennelhoest een rol speelt. Verminderde weerstand, stress, veel blaffen of een hogere infectiedruk (veel honden bij elkaar waarvan meerdere de aandoening hebben) verhogen de kans op verspreiding en aanslaan van de infectie. De naam kennelhoest is dan ook ontstaan doordat de ziekte zich vooral laat zien op plaatsen waar veel honden dicht bij elkaar leven, zoals bijvoorbeeld in een pension het geval is. De epidemie van de laatste weken in Middelburg werd blijkbaar heel gemakkelijk van hond tot hond doorgegeven, op straat en bijvoorbeeld ook op het trainingsveld. De ziekte wordt verspreid door deeltjes die bij het hoesten worden rond gesproeid en door opgegeven slijm. Een hoestende hond moet dus bij andere honden vandaan gehouden worden om verspreiding te voorkomen. Ga er altijd van uit dat de infectiekans zeker blijft bestaan zolang de hond hoest.

De behandeling:

Bij milde hoestklachten zonder ziekte bij volwassen jongere dieren kan kennelhoest ook met alleen rust en zonodig een bronchofortine hoestdrank genezen. Bij wat ergere hoestklachten, verschijnselen van algemeen ziek zijn, jonge of oude dieren is het vaak veiliger de keelontsteking met antibiotica te behandelen. Afhankelijk van het totale ziektebeeld zullen wij een hond controleren alvorens een antibioticumkuur voor te schrijven. Controle is vooral nodig bij de dieren waarbij de kans op complicaties groter is, maar ook als wij zonder controle van de hond er niet zeker van zijn dat het om kennelhoest gaat. Diverse hart- en longaandoeningen kunnen ook de oorzaak van het hoesten zijn en dan is het vlot inzetten van een daarop gerichte behandeling van groot belang.

Vaccinatie

Het is mogelijk om door vaccinatie de hond te beschermen tegen kennelhoest. De 'cocktailprik' geeft nauwelijks weerstand tegen bij kennelhoest. Een aparte inenting tegen de bacterie (Bordetella) is van belang voor een echt goede bescherming. Er zijn verschillende redenen om niet standaard iedere hond deze aparte kennelhoestenting te geven. Voor de beste continue weerstand is ieder half jaar een inenting nodig, de ziekte waartegen beschermd wordt heeft slechts bij uitzondering een fataal verloop en de enting is nogal prijzig. De vaccinatie wordt voornamelijk geadviseerd als een hond in een pension moet of op cursus gaat. Vanwege overlast die ook een normaal verloop van de ziekte veroorzaakt en de infectie kansen buiten een pensionsituatie om, wilt u mogelijk liever onder alle omstandigheden uw hond een extra bescherming tegen kennelhoest geven. Graag geven wij u hierbij dan ook wat meer informatie over de vaccinatie mogelijkheden.
Er zijn twee soorten kennelhoestvaccins:

• 'Intrac' is een vaccin dat de in de neus gedruppeld wordt. Het zorgt voor de vorming van antistoffen in neus en keel, de toegangspoort voor de infectie. De werkingsduur is ongeveer een half jaar.
  

• 'Pneumodog' wordt ingespoten en geeft bescherming door de vorming van antistoffen in het bloed. De eerste keer moet de inenting 2 x worden gegeven met een tussentijd van een maand. Daarna is een jaarlijkse herhalingsenting voldoende. De intrac geeft de beste bescherming tegen kennelhoest.